Nie pisałem podsumowania po zakończeniu konkursu, wszystko dla tego by wszystko podsumować w jednym wpisie po gali. Uczestnictwo w tym konkursie to najlepsze co mnie spotkało w moim, ukrytym w piwnicy programistycznym życiu. I tu mógłbym zakończyć, ale jest tyle do powiedzenia.
Kilka słów o projekcie
Aplikacje, którą tworzyłem na konkurs nie skończyłem. W tym tygodniu zabieram się z powrotem do pracy nad nią, będą o tym pojawiać się posty na blogu. Co mi dał konkurs w tej materii? Nauczyłem się jak tworzyć aplikację na Androida (nigdy tego nie robiłem wcześniej), uświadomiłem sobie ile daje dobre planowanie projektu. Postawiłem wiele kroków do przodu w sferze java/android co było jednym z moich celów tego konkursu.
Co dało mi uczestnictwo w konkursie?
Dałem się poznać! Osoby, z którymi rozmawiałem na slacku. Osoby, które czytały moje wpisy blogowe. Osoby, z którymi ćwierkałem na Twitterze. Nie poznałyby mnie, gdyby nie konkurs. Nie poznałbym ich, a co za tym idzie nie rozpoczął tylu nowych znajomości z naprawdę wartościowymi i mądrymi ludźmi.
Gala w siedzibie Microsoft
Odwiedziłem miejsce, które gdyby nie konkurs nie miałbym okazji odwiedzić, a przynajmniej w tym roku. Czekam na oferty pracy 🙂 Poznałem osobiście tyle wspaniałych osób m. in. osoby, które poznałem na Slacku. Pozdrawiam Was serdecznie, dzięki za każde zamienione słowo. Otworzyło mi to oczy, a raczej uszy. Miło jest posłuchać programistów, zwłaszcza jak nie ma się z nimi styczności na co dzień. To jeszcze bardziej rozpaliło we mnie chęć podjęcia pracy, stażu, praktyk w jakieś programistycznej firmie. Będę ja się o to starał, aby nie przesiedzieć bezczynnie wakacji.
Warto wspomnieć o KAWIE, o jaka wspaniała ona była. Niesamowite lekarstwo na nieprzespane dwie doby spędzone na podróży do Warszawy, a później z powrotem. Dla samego espresso z Microsoftu warto tam składać swoje CV 🙂
Całą relację z gali można zobaczyć na moim Twitterze.
Moja prezentacja na gali.
Nadszedł czas na moją prezentację, przedostatnią z resztą. Co tu dużo mówić. Wystrzeliłem jak z procy! Serio! Nie mierzyłem czasu, nie wiedziałem nawet, która wtedy była godzina. Prezentacje, na ok 18 minut powiedziałem czuję że poniżej 10min. Jak się rozpędziłem to podejrzewam, że pewnie niewiele osób nie zrozumiało w ogóle co ja mówię. Nie czułem stresu, ale tak bardzo chciałem o wszystkim opowiedzieć i przypadkiem o niczym nie zapomnieć, że przestałem kontrolować to jak szybko mówię. Ma ukazać się nagranie i to bardzo fajna sprawa zobaczę co zrobiłem źle i następnym razem będzie lepiej!
Podziękowania
Maciej Aniserowicz – za wszystko, za zorganizowanie konkursu, za danie ludziom perspektywy na poznanie się, na wyjście z cienia, za wybranie mnie jako speakera na gali, za wszystkie słowa, czyny, jeszcze raz za wszystko.
Microsoft – za zapewnienie wspaniałej miejscówki na galę, za życzliwość (kieruję to do pani, która wprowadziła naszą kilkuosobową grupkę, jako pierwszych, do budynku), za kawę – jakby coś ja jej wszystkiej nie wypiłem 🙂
Mariusz Bugajski i Maciej Sołtys – za spędzenie miło czasu w czasie prezentacji i w naszej trójcy na przerwach, miło było was bliżej poznać i ma nadzieję, że nasza znajomość będzie trwała dalej.
Wszystkim na Slacku – za rozmowy, za rady, za możliwość poznania tylu wspaniałych ludzi włączając w to głównie kółko Slacka na gali finałowej.
Czytelnikom bloga – każde odwiedzenie, każdy nowy czytelnik to bardzo cieszy i motywuję, jeśli wróciłeś na mojego bloga ponownie i zostajesz na dłużej wiedz, że to wiele dla mnie znaczy, dzięki za poświęcony czas.
Wszystkim, którzy to czytają. Jeśli nie znalazłeś podziękowania w wyżej napisanych słowach, wiedz, że teraz kieruję je bezpośrednio do Ciebie i dziękuję Ci, że to czytasz i tu jesteś!
Plany na przyszłość
Chce dokończyć aplikację, wątpię, że pojawi się ona kiedyś w sklepie, ale jak bym chciał nauczyć się kiedyś marketingu i promocji tego typu aplikacji to mam już żywy organizm. Po zakończeniu tworzenia aplikacji, chciałbym zacząć pisać posty po angielsku i rozwijać swoją formę przekazu w tym języku. Jest jeszcze wiele rzeczy, które planuję zrobić. To dobrze, bo człowiek bez celów i marzeń, szybciej prosi się o grób, niż taki, który cały czas ma jakieś cele.
I teraz nastąpi zdanie, które już napisałem wcześniej, w moim odczuciu i tak nie oddaje tego co dzieje się teraz we mnie. Nie ma takich słów, które opisują co dał mi ten konkurs. Zostańmy więc przy tym na czym rozpocząłem.
Uczestnictwo w tym konkursie to najlepsze co mnie spotkało w moim, ukrytym w piwnicy programistycznym życiu.
DevChinet 